Grać czy inwestować?

O osobach, które uprawiają day trayding, kupują akcje góra na kilka dni lub tygodni zwykło się mówić, że są graczami. Inwestorami są natomiast te osoby, które dokonują zakupu na lata a przynajmniej na wiele miesięcy. Analogicznie można powiedzieć, że gracz kupuje akcje, natomiast inwestor - spółkę. Ten pierwszy będzie zwracał największą uwagę na kursy akcji i wykresy, a ten drugi na fundamenty spółki i perspektywy jej rozwoju. Gracz w dużej mierze jest zależny od wskaźników makroekonomicznych i wiadomości napływających ze świata. Inwestor przywiązuje do tych kwestii nieco mniejsza wagę, albo tak jak Warren Buffett zupełnie się nimi nie przejmuje. Moim zdaniem gracz, znacznie bardziej niż inwestor podatny jest też na podejmowanie decyzji pod wpływem emocji. Do której grupy zaliczam się ja?

Na dzień dzisiejszy chyba jestem gdzieś po środku. Jeśli chodzi o kryterium czasu to najdłużej w portfelu trzymam akcje Optimusa. Nie licząc małych perturbacji trwających kilka dni, posiadam je już ponad pół roku. Jak dotąd sporą część moich transakcji stanowiły zakupy spekulacyjne, głównie na okres kilku tygodni. Zdarzały się też transakcje jedno lub kilku dniowe, ale mógłbym policzyć je na palcach jednej ręki. Jeśli chodzi o inwestycję w Optimusa, to w tym przypadku najbardziej liczy się dla mnie sama spółka i jej potencjał. W tej chwili jest to  jedyna spółka w moim portfelu. Wierzę, że w dłuższej perspektywie przyniesie mi zysk. Danymi makroekonomicznymi staram się nie przejmować już tak bardzo jak dotychczas, co nie zmienia faktu, że stale obserwuję sytuację na rynku i z pewnością nie mam zamiaru jej zupełnie ignorować. W przypadku gdyby aktualna korekta okazała się początkiem bessy nie wykluczam wycofania swojego kapitału i powrotu na giełdę w odpowiednim momencie.

Niezależnie jakie decyzje podejmę w najbliższym czasie, w dłuższej perspektywie będę dążył do tego, aby w jak najmniejszym stopniu być graczem, a jak największym - inwestorem.

Miałeś chamie złoty róg...

Spółkę Optimus zacząłem obserwować w listopadzie 2010 r. gdy kurs jej akcji przebywał w okolicy 3 zł. Nie mając jednak wolnych środków stałem z boku i tylko obserwowałem sytuację. Pierwszych zakupów dokonałem w styczniu 2011 r. po cenie 3.50 zł, a więc w momencie znacznego wybicia, które okazało się być początkiem dużych wzrostów. Kurs akcji producenta gier rósł jak na drożdżach i wydawało się, że nic nie jest w stanie go powstrzymać przed nowymi szczytami. Kilka razy zastosowałem strategię uśredniania w górę i w pewnym momencie byłem ubrany w te akcje po uszy. Fundamentalna zasada dywersyfikacji portfela poszła w odstawkę. W pewnym momencie 90% środków jakie posiadałem wpompowane były w jedną spółkę. Wkrótce nadszedł moment otrzeźwienia. To co wydawało mi się tylko mrzonką, głoszoną przez giełdowych malkontentów i naganiaczy na spadki po woli stawało się faktem. W dniu premiery gry "Wiedźmin" - sztandarowego produktu Optimusa -  inwestorzy rozpoczęli realizować zyski zgodnie z zasadą "kupuj plotki sprzedawaj fakty". Ja jednak dalej siedziałem na tyłku myśląc, że to tylko jedna z wielu zadyszek przed dalszą wspinaczką. Skoro wytrzymałem wyprzedaż akcji Optimusa przez ABC Datę, to czemu miałbym teraz skapitulować?

Uparcie trzymałem swój pakiet, jednak w pewnym momencie gdy wirtualny zysk zdążył już wyparować emocje wzięły górę i dokonałem sprzedaży z małą stratą. Miałem już dość patrzenia na kurczącą się zawartość portfela. Strach przed dalszymi spadkami był u mnie zbyt duży. Jak się okazało transakcji sprzedaży dokonałem w bardzo kiepskim momencie a mianowicie w samym dołku korekty. Dzień później Optimus zaliczył kilkunastoprocentowy wzrost. Zdążyłem odkupić spory pakiet papiera  po cenie "nieco" wyższej niż sprzedawałem, ale dzięki temu załapałem się na część dziennego wzrostu. W ciągu kilku kolejnych dni dokonałem jeszcze jednej irracjonalnej sprzedaży akcji z powodu spadków. Przez niepotrzebne transakcje spowodowane emocjami straciłem 10% swojego kapitału zainwestowanego w Optimusa. Gdybym nie dokonywał żadnych działań byłbym dziś na minimalnym plusie.

Pewnie nie tylko ja żałuję, że nie pozbyłem się swoich akcji na górce - powyżej 9 zł i nie odkupiłem poniżej 7 zł. Chciałoby się powiedzieć "miałeś chamie złoty róg ostał ci się ino sznur". Strata 10% jest na szczęście do zaakceptowania i przy odrobinie szczęścia może uda mi się wrócić do wartości początkowej mojego portfela w ciągu najbliższych tygodni. Mam nauczkę na przyszłość. Musiałem przekonać się na własnej skórze, że stare prawdy giełdowe tj. "nie ulegaj emocjom", "unikaj zbyt wielu transakcji", "kupuj plotki sprzedawaj fakty" nie są pustymi hasłami.